مشکل پروتکل ARC این است که هنوز هم کاملاً شناخته شده نیست و بسیاری از کاربران متوجه اهمیت و کاربرد آن نشده‌اند. در ادامه ابتدا اساس واسط HDMI را بررسی کرده و سپس به ARC می‌پردازیم.

روش کار و کاربرد HDMI
HDMI مخفف High Definition Multimedia Interface به معنی واسط مالتی‌مدیای کیفیت بالا است که همین ماه قبل تولد ۱۰ سالگی آن را پشت سر گذاشتیم. هدف از ابداع این واسط ویدیویی و صوتی این است که ویدیو و صدای دیجیتال با کیفیت بالا بین محصولات الکترونیکی منتقل شود. بیشتر کاربران از این واسط برای اتصال پلیرهای بلوری یا کنسول‌های بازی به تلویزیون‌های HD خود استفاده می‌کنند اما کاربرد آن بسیار گسترده‌تر است.

HDMI علاوه بر انتقال سیگنال صوتی و تصویری قادر به انتقال اطلاعاتی است که در صنعت محصولات الکترونیکی به آن handshake می‌گویند. وقتی دو ابزار به هم متصل می‌شوند یا به اصطلاح دست می‌دهند، اطلاعاتی برای جلوگیری از سرقت محتوا و نیز پیام‌هایی در مورد نوع ابزاری که از طریق HDMI به دیگری متصل شده، ارسال می‌شود که به آن تکان دست گفته می‌شود.

اما این واسط برای انتقال پیام‌هایی بسیار پیچیده‌تر هم طراحی شده که بخشی از CEC یا کنترل محصولات الکترونیکی هستند. CEC به یک کنترلر اجازه‌ی کنترل کردن نهایتاً ۱۵ ابزار الکترونیکی را می‌دهد. البته هر سازنده و برندی برای CEC یک نام خاص انتخاب کرده، مثلاً سامسونگ به آن Anynet+ می‌گوید. در واقع هیچ وقت تمام پتانسیل CEC به مرحله‌ی عمل و کاربرد نرسیده و هر سازنده‌ای با استفاده از یک نام خاص، موضوع را پیچیده‌تر کرده تا زمانی که بالاخره ARC به وجود آمد.

توانمندی ARC
به وسیله‌ی ARC می‌توان ارتباط وسایل صوتی و تصویری منزل را از دو جهت ساده کرد. اولین مسأله که کاربردی‌تر هم است، سازمان‌دهی کنترلرهای CEC با استفاده از یک دستور کنترلی است.

مهم‌ترین کاربرد استفاده از یک دستور کنترلی در مورد تلویزیون‌هایی است که کیفیت صدای پایینی دارند و لذا یک ستون صوتی، سیستم صوتی، سینمای خانگی یا هر وسیله‌ی دیگری به عنوان بلندگو در اطراف و جلویشان قرار داده می‌شود. در این حالت اگر هر دو ابزار به ARC مجهز شده باشند، می‌توان بلندگو را از طریق واسط HDMI به تلویزیون متصل کرد و سپس از کنترلر تلویزیون برای کنترل کردن مشخصه‌هایی مثل صدا، قدرت و سایر امکانات سیستم صوتی، استفاده کرد. بنابراین نیازی به استفاده از یک کنترلر جداگانه و پیچیده کردن کاربرد تلویزیون و سیستم صوتی نیست. در بیشتر موارد پس از اتصال سیستم صوتی، صدای تلویزیون قطع نمی‌شود بلکه سیگنال صدا از تلویزیون به سیستم صوتی هم منتقل می‌شود. به دو تصویر زیر توجه کنید تا تفاوت این دو حالت روشن‌تر شود:

توجه کنید که همین قابلیت کنترل وسایلی که از طریق HDMI به تلویزیون متصل شده‌اند، در مورد کنسول‌های بازی، پلیرهای بلوری، ست‌آپ باکس‌‌ها و دیگر محصولات الکترونیکی هم کاربرد دارد. در واقع می‌توان تلویزیون را به مرکزیت کنترلی تمام وسایل دیگر تبدیل کرد. البته این مسأله در مورد کیفیت صدا جدی‌تر است چرا که به راحتی می‌توان سیستم صوتی باکیفیتی را به تلویزیون اضافه کرد و به راحتی آن را کنترل نمود.

دومین ویژگی ARC ارسال سیگنال‌ بالادستی و پایین‌دستی از طریق تنها یک اتصال است. منظور از این دو واژه ارسال سیگنال به یک وسیله و برعکس، یعنی ارسال سیگنال از یک وسیله به دیگری است. مثلا یک پلیر بلوری سیگنال را به سمت یک وسیله‌ی دیگر که پایین‌دست آن است، ارسال می‌کند و هم‌زمان ممکن است سیگنالی از آن وسیله‌ی دیگر به پلیر فرستاده شود که در بالادست قرار دارد.

با استفاده از HDMI ARC تعداد کابل‌های لازم برای اتصالات کاهش می‌یابد
معمول‌ترین کاربرد HDMI ARC همان چیزی است که در مورد سیستم صوتی و ستون صوتی به آن اشاره کردیم. تلویزیون به مرکزیت کنترلی سایر وسایل تبدیل می‌شود و با یک کنترلر می‌توان همه‌چیز را به راحتی کنترل کرد. اما برای کسانی که از یک گیرنده‌ی A/V (گیرنده‌ی صوتی تصویری) استفاده می‌کنند باز هم استفاده از ARC، تعداد کابل‌های مورد نیاز را کاهش می‌دهد و این یک مزیت دیگر ARC است. در مورد چنین گیرنده‌ای باید صدای منابع مختلف و از جمله تلویزیون، مستقیماً به گیرنده برسد چرا که در غیر این صورت تنها صدا از تلویزیون پخش می‌شود. لذا اگر تلویزیون در حال پخش محتوایی مثلاً از سرویس Netflix یا Hulu باشد، باید یک کابل دیگر مثل کابل دیجیتال آپتیکال (یا نوری) را بین تلویزیون و گیرنده اضافه کرد.

با استفاده از HDMI ARC دیگر نیازی به یک کابل اضافی نیست، صدا از همان کابلی که ویدیو را بین دو وسیله منتقل می‌کند، ارسال می‌شود، فرض کنید تلویزیون روی دیوار تعبیه شده، در این صورت وجود یک کابل کمتر، موضوع مهمی است.

موضوع مهم دیگر کیفیت صدا و استفاده از تمام توان صدای DTS و دالبی سِراند پلیرهای بلوری، دی‌وی‌دی و کنسول‌های بازی است. اگر از کابل کامپوننت برای اتصال این محصولات به تلویزیون استفاده شود، تعداد کانال‌های صدا به دو عدد کاهش می‌یابد و علاوه بر آن ممکن است رزولوشن یا دقت صدا کاهش یابد. انتقال صدا از طریق گیرنده‌ی صوتی و تصویری تعداد کانال‌های صدا و کیفیت بالای آن را حفظ می‌کند.

حتی اگر گیرنده‌ی صوتی و تصویری نداشته باشید، باز هم برخی از ستون‌های صوتی امروزی دارای دو پورت HDMI برای اتصال دو وسیله هستند، لذا می‌توان مستقیماً کنسول بازی، پلیر بلوری و دیگر وسایل را به آن متصل کرد. در این حالت می‌توان ستون صوتی را به کمک ARC به تلویزیون متصل کردو سیگنال ویدیویی را از این طریق به تلویزیون رساند، دریافت صدا از تلویزیون و یا دیگر اجزای متصل به آن هم امکان‌پذیر می‌شود.

اگر در فکر خرید یک ستون صوتی هستید، حتماً به اتصالات صوتی آن توجه کنید، علاوه بر این به اتصالات صوتی دیگر محصولات منزل نیز توجه کنید و قبل از خرید پیش‌بینی‌های لازم را انجام دهید.

جمع‌بندی: چرا باید ARC را فعال کنیم؟
برای استفاده از ARC باید کابل HDMI جدیدی که به سال ۲۰۰۹ و بعد از آن مربوط می‌شود را تهیه کنید و ابزارهای مختلف را به کمک این کابل متصل کنید. در این صورت می‌توان از قابلیت ارسال سیگنال اطلاعات وسایل مختلف و همچنین ارسال دو طرفه‌ی سیگنال ویدیو و صدا استفاده کرد و علاوه بر آن می‌توان با یک کنترلر تلویزیون، کنسول بازی، پلیر و ستون صوتی متصل شده به آن را به راحتی کنترل کرد.

بنابراین ARC اتصالات را ساده می‌کند و کنترل کردن وسایل صوتی و تصویری منزل از طریق یک کنترل مرکزی، امکان‌پذیر می‌شود و این همان علت مهم بودن ARC است.